Forum www.adm2stopnia.fora.pl Strona Główna


www.adm2stopnia.fora.pl
Forum kierunku administracja II stopnia
Odpowiedz do tematu
luQ



Dołączył: 17 Lis 2010
Posty: 27
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Proponuję, aby każdy kto przygotowywał jakiś temat na seminarium wrzucił tutaj jego treść/skan, aby osoby, których nie było na seminarium mogły się z nim zapoznać.
Wrzucam mój dot. agencji.

Agencje Rządowe
- nietypowe jednostki organizacyjne administracji centralnej
Agencje to jednostki określone w przepisach prawa, wykonujące wyznaczone poszczególnymi ustawami zadania publiczne. Zaangażowane są więc w wykonywanie funkcji administracji publicznej ze szczebla centralnego, tj. w skali całego kraju. Agencja jest jednostką utworzoną do wykonywania wydzielonych zadań administracji publicznej, często o gospodarczej i finansowej naturze, leżących w obszarze zainteresowania rządu. Rządowych charakter agencji przejawia się tym, że dysponują one majątkiem państwowym i są podporządkowane ministrom lub Prezesowi Rady Ministrów. Główne organy kierownicze agencji obsadzane są personalnie najczęściej przez Prezesa RM.
Wśród tej grupy podmiotów można wyróżnić przykładowo Państwową Agencję Atomistyki, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Nieruchomości Rolnych, Agencję Mienia Wojskowego czy Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości. Agencje nie tworzą jednolitej grupy podmiotów, różnią się między sobą pod względem charakteru prawnego, organizacyjnego, miejsca w ustroju administracji, sposobem nadzoru i kontroli, zadań, funkcji oraz spełnianej roli.
Można wyróżnić ich trzy rodzaje:
1. Agencje, których szefowie mają pozycję prawną centralnych organów administracji rządowej, która wynika wprost z przepisów ustaw, np. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Prezes Państwowej Agencji Atomistyki. W tych przypadkach agencje są jednostkami organizacyjnymi pełniącymi funkcje aparatów pracy organów administracji, przy których wykonują zlecone im zadania i kompetencje. Inaczej mówiąc mają status prawny urzędów administracyjnych stwierdzany wprost w ustawach dotyczących tych agencji.
2. Agencje, jako podmioty o charakterze spółek prawa handlowego. Dziś ustanawianie tego typu agencji podejmowane jest w sporadycznych przypadkach, większość z nich powstała w latach 90-tych. Są to nietypowe podmioty administrujące, ponieważ podlegają głównie reżimowi prawa prywatnego, a nie publicznego. Są to min Państwowa Agencja Węgla Kamiennego, Państwowa Agencja Informacyjna, Agencja Rozwoju Przemysłu. Zaangażowanie tych podmiotów w wykonywanie administracji odbywa się na podstawie klasycznej formuły funkcji zleconych administracji.
3. Najliczniejszą grupę agencji stanowią agencje określane w przepisach jako państwowe osoby prawne. Nie są one organami, ani urzędami administrującymi. Większość podmiotów występujących pod nazwą agencji posiada normatywnie wyznaczony status państwowych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną. Zakres ich zadań jest silnie zróżnicowany i niejednolity. Występują tu m.in. zadania polegające na realizacji stosunku powiernictwa, polegającego na wykonywaniu prawa własności i innych praw rzeczowych na rzecz Skarbu Państwa w stosunku do powierzonego agencji mienia i prowadzeniu działań interwencyjnych w określonej sferze gospodarki, gospodarowaniu zasobami rezerw państwowych w danych dziedzinach, wspieraniu rozwoju różnych sektorów działalności publicznej i klasycznym administrowaniu, nawiązującym do stosowania władczych form działania - w pewnych kategoriach spraw. Przykładowymi podmiotami są: Agencja Budowy i Eksploatacji Autostrad, Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, Agencja Rynku Rolnego.


INSTYTUCJA ZLECANIA FUNKCJI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
Stały wzrost zadań przypisywanych administracji prowadzi do konieczności włączania innych podmiotów z poza administracji publicznej do wykonywania funkcji zleconych z zakresu administracji publicznej. Poprzez tę instytucję następuje rozszerzenie kategorii podmiotów administrujących.
Funkcje zlecone to instytucja polegająca na tym, że podmiot nie będący częścią aparatu administracji publicznej otrzymuje w drodze ustawy lub aktu wydanego na podstawie ustawy kompetencje do stosowania jednostronnych rozstrzygnięć w formach takich, w jakich podejmują je organy administracji, czyli mogą to być akty indywidualne.
Funkcje zlecone wykonywane zawsze są w imieniu zlecającego, a nie podmiotu, który podjął się ich wykonywaniu. Podmioty wykonują zadania zlecone oraz zadania swojej podstawowej działalności. Podmioty te nie mogą przekazywać tych zadań do zrealizowania innemu podmiotowi
Od funkcji zleconych odróżnia się zadania zlecone.
Zadania zlecone jest pojęciem szerszym. Obejmuje ono funkcje zlecone oraz inne zadania, które nie maja charakteru władczego. Podmioty wykonujące zadania zlecone głównie współuczestniczą w realizacji różnych usług np. opieki nad dziećmi, opieki zdrowotnej. Z orzeczenia NSA: "Wyznaczanie lekarzy weterynarii do urzędowego badania zwierząt rzeźnych i mięsa należy traktować jako szczególnego rodzaju przypadek powierzenia wykonywania zadań z zakresu administracji publicznej innym podmiotom, w tym wypadku osobom fizycznym."


Post został pochwalony 0 razy
Zobacz profil autora
Pablo



Dołączył: 30 Paź 2010
Posty: 87
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Niezależne organy regulacyjne

Do niezależnych organów regulacyjnych zaliczyć można centralne organy administracji o szczególnym statusie, których szefowie nie wchodzą w skład Rady Ministrów. Celem powołania niezależnych organów regulacyjnych jest oderwanie procesów decyzyjnych od aktualnych wpływów politycznych, co ma zapewnić niezależność od rządu i Prezesa Rady Ministrów. Do ich cech charakterystycznych zaliczyć można:
1. znaczny stopnień niezależności od rządu, wyrażający się w powoływaniu na określoną kadencję, niejednokrotnie w drodze konkursu, przy ograniczonych możliwościach odwoływania z zajmowanego stanowiska. Sprawujący nadzór nad danym organem Prezes Rady Ministrów lub minister ma bardzo ograniczone uprawnienia nadzorcze, praktycznie nie mając wpływu na decyzje wydawane przez ten organ.
2. bardzo szerokie kompetencje, przekraczające uprawnienia typowych organów administracji. Przykładowo, mają prawo nakładania kar pieniężnych na przedsiębiorców i osoby fizyczne. Kary te nie mają charakteru zagregowanego odszkodowania, jak to najczęściej występuje w przypadku kar administracyjnych, lecz ma charakter typowej kary, która jest orzekana w trybie postępowania administracyjnego.
Te szerokie kompetencje do działania umożliwiają im samodzielne kształtowanie i egzekwowanie polityki państwa w dziedzinie, objętej ich zadaniami. Ograniczenie możliwości odwoływania ze stanowiska powodują, że kolejny Rząd nie ma możliwości wpływania na obsadę danego organu ani jego politykę w sposób bezpośredni. Może jednak oddziaływać, np. poprzez alokację środków finansowych w budżecie państwa.
Wzorce takich niezależnych organów zostały zaczerpnięte ze Stanów Zjednoczonych. Pierwsze niezależne organy regulacyjne to:
1. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, która zajmuje się m.in. projektowaniem w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów kierunku polityki państwowej w dziedzinie radiofonii i telewizji oraz
2. Komisja Papierów Wartościowych (później przemianowana na Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, zajmująca się sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem reguł uczciwego obrotu i konkurencji w zakresie publicznego obrotu papierami wartościowymi i towarami giełdowymi oraz nad zapewnieniem powszechnego dostępu do rzetelnych informacji na rynku papierów wartościowych i rynku towarów giełdowych.
Ponadto do grupy tej zalicza się organy takie jak:
1. Komisja Nadzoru Finansowego, która przejęła zadania od Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych (prowadzi nadzór bankowy, emerytalny, ubezpieczeniowy, nadzór nad rynkiem kapitałowym, nad instytucjami pieniądza elektronicznego, nadzór uzupełniający nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego);
3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (do zadań Prezesa UOKiK należy kształtowanie polityki antymonopolowej oraz polityki ochrony konsumentów.)
4. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dawniej Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty. Do zadań należy regulacja, analiza i kontrola rynku telekomunikacyjnego, regulacja i kontrola zakresu częstotliwości, regulacja z zakresu numeracji telefonicznej, regulacja i kontrola z zakresu kompatybilności elektromagnetycznej, regulacja, analiza i kontrola rynku pocztowego);
5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (kontroluje obowiązek zakupu energii wytworzonej w źródłach odnawialnych oraz udział uczestników rynku w kosztach jej pozyskania, zajmuje się restrukturyzacją i modernizacją przedsiębiorstw energetycznych, realizuje działania przyczyniające się do zmniejszania strat energii, zwłaszcza energii cieplnej);
6. Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (zajmuje się dopuszczaniem do obrotu produktów leczniczych, z wyłączeniem produktów leczniczych dopuszczanych do obrotu bez konieczności uzyskania pozwolenia, dopuszczaniem do obrotu produktów, wprowadzaniem do obrotu i do używania, badaniami klinicznymi, w tym badaniami klinicznymi weterynaryjnymi zgodnie z obowiązującym prawem;
7. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych, który dba o przejrzystość procesu udzielania zamówień publicznych, zapewniającą przedsiębiorcom niedyskryminujący dostęp do zamówień publicznych. Sporządza projekty aktów prawnych dotyczące zamówień publicznych oraz opiniuje projekty aktów prawnych w ramach uzgodnień międzyresortowych.
Wymienione organy posiadają bardzo szerokie kompetencje, uregulowane w ustawach dotyczących poszczególnych dziedzin administracji. Wszystkie wymienione organy działają według procedury określonej przez kodeks postępowania administracyjnego. Jednak przepisy ustaw określających pozycje tych organów wprowadzają tu pewne odrębności, które jako lex specialis wyłączają stosowanie niektórych przepisów k.p.a. Decyzje tych organów, jak organów centralnych, nie mogą być zaskarżone w drodze złożenia odwołania. Zgodnie z k.p.a. przysługuje jednak wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, a następnie możliwość skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pewien wyjątek występuje przy postępowaniu przed Prezesem UOKIK, gdzie ustawa zawiera szczegółowe przepisy, proceduralne, zawarte w rozdziale pt. „Postępowanie przed Prezesem Urzędu”. W przypadkach nieuregulowanych ustawami zastosowanie ma k.p.a.


Post został pochwalony 0 razy
Zobacz profil autora
madziak



Dołączył: 28 Sty 2011
Posty: 7
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Osoby fizyczne wykonujące zadania publiczne – wolontariat.

Instytucja wolontariatu jest uregulowana ustawą z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie” (Dz. U. z 29 maja 2003 r nr 96, poz. 873 z późn. zm.)
Zgodnie z ww. ustawą wolontariusz to osoba fizyczna, która ochotniczo i bez wynagrodzenia wykonuje świadczenia na zasadach określonych w ustawie na rzecz organizacji i instytucji i osób indywidualnych (wykraczając poza więzi koleżeńsko-rodzinne).
Wolontariusze mogą wykonywać świadczenia na rzecz:
1) organizacji pozarządowych oraz osób prawnych, jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego; stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego; spółdzielni socjalnych; spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz klubów sportowych będących spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej - w zakresie ich działalności statutowej, w szczególności w zakresie działalności pożytku publicznego, z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,
Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy organizacją pozarządową jest każda instytucja (a więc zarówno osoba prawna, jak i jednostka nieposiadająca osobowości prawnej) utworzona na podstawie ustaw, która nie jest jednostką sektora finansów publicznych oraz która działa w celu innym niż osiągnięcie zysku. Organizacją pozarządową, zgodnie z definicją zawartą w Ustawie, jest więc m.in. każde stowarzyszenie, fundacja, partia polityczna, związek zawodowy, organizacja pracodawców, samorząd zawodowy. Nie zostały uznane za organizacje pozarządowe osoby prawne i jednostki organizacyjne kościelne oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego, mogą one jednak prowadzić działalność pożytku publicznego i są objęte Ustawą.
Podobnie jak stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego organizacje kościelne i wyznaniowe nie zostały zaliczone wprost do organizacji pozarządowych. Jednakże Ustawa przyznaje im analogiczne uprawnienia jak organizacjom pozarządowym, w tym również w zakresie korzystania z pomocy wolontariuszy. Kościoły i związki wyznaniowe mają prawo tworzyć organizacje kościelne oraz organizacje wyznaniowe np. organizacje katolickie, bractwa prawosławne, i inne. Ponadto w celu realizacji działalności charytatywno-opiekuńczej kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo zakładać i prowadzić odpowiednie instytucje, w tym zakłady dla osób potrzebujących opieki, szpitale i inne zakłady lecznicze, żłobki i schroniska dla dzieci. Kościelne osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania – mogą korzystać z pomocy wolontariuszy, w zakresie ich działalności statutowej, w szczególności w zakresie działalności pożytku publicznego.
Jako jednostki samorządu terytorialnego działają organy województwa, powiatu i gminy takie jak np.: starosta, prezydent, burmistrz, rada gminy.
Stowarzyszenia tych jednostek mogą prowadzić działalność pożytku publicznego, czyli działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w Ustawie. Taka działalność może opierać się na pomocy wolontariuszy.
2) organów administracji publicznej, z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,
Organem administracji publicznej jest organ państwa zajmujący się bezpośrednim wykonywaniem prawa. W tej działalności wolontariusze mogą brać udział pod warunkiem, że nie będzie to działalność gospodarcza. Organami administracji publicznej są więc ministerstwa, urzędy wojewódzkie, urzędy miejskie, gminne itp.
3) jednostek organizacyjnych podległych organom administracji publicznej lub nadzorowanych przez te organy, z wyłączeniem prowadzonej przez te jednostki działalności gospodarczej
Do zadań administracji publicznej należy m.in.: zaopatrywanie ludności w wodę, energię, zapewnienie oświaty i komunikacji.
Do realizacji tych zadań organy administracji powołują różnego rodzaju jednostki organizacyjne, które dysponują odpowiednim majątkiem i bazą techniczną oraz kadrami. Takimi jednostkami organizacyjnymi są, np. szpitale, biblioteki, szkoły, ośrodki pomocy społecznej (OPS), powiatowe centra pomocy rodzinie (PCPR) , itp. Niektóre z tych jednostek mogą prowadzić działalność gospodarczą jednak, podobnie jak w przypadku działalności gospodarczej prowadzonej przez organy administracji publicznej, w tej sferze wolontariusze nie mogą być zatrudniani.

Wolontariusz powinien posiadać kwalifikacje i spełniać wymagania odpowiednie do rodzaju i zakresu wykonywanych świadczeń, jeżeli obowiązek posiadania takich kwalifikacji i spełniania stosownych wymagań wynika z odrębnych przepisów.

Świadczenia wolontariuszy są wykonywane w zakresie, w sposób i w czasie określonym w porozumieniu z korzystającym. Porozumienie powinno zawierać postanowienie o możliwości jego rozwiązania.
Na żądanie wolontariusza, korzystający jest obowiązany potwierdzić na piśmie treść tego porozumienia, a także wydać pisemne zaświadczenie o wykonaniu świadczeń przez wolontariusza, w tym o zakresie wykonywanych świadczeń.
Na prośbę wolontariusza korzystający może przedłożyć pisemną opinię o wykonaniu świadczeń przez wolontariusza.
Jeżeli świadczenie wolontariusza wykonywane jest przez okres dłuższy niż 30 dni porozumienie powinno być sporządzone na piśmie.
Do porozumień zawieranych między korzystającym a wolontariuszem w zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

Korzystający ma obowiązek:
1) informować wolontariusza o ryzyku dla zdrowia i bezpieczeństwa związanym z wykonywanymi świadczeniami oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami;
2) zapewnić wolontariuszowi, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, bezpieczne i higieniczne warunki wykonywania przez niego świadczeń, w tym - w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z ich wykonywaniem - odpowiednie środki ochrony indywidualnej;
3) pokrywać, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, koszty podróży służbowych i diet.

Korzystający może pokrywać, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach także inne niezbędne koszty ponoszone przez wolontariusza, związane z wykonywaniem świadczeń na rzecz korzystającego, a także może pokrywać koszty szkoleń wolontariuszy w zakresie wykonywanych przez nich świadczeń określonych w porozumieniu.
Wolontariusz może, w formie pisemnej pod rygorem nieważności, zwolnić korzystającego w całości lub w części z powyższych obowiązków.
Wolontariuszowi mogą przysługiwać świadczenia zdrowotne na zasadach przewidzianych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Wolontariuszowi przysługuje zaopatrzenie z tytułu wypadku przy wykonywaniu świadczeń, na podstawie odrębnych przepisów.

Wolontariuszowi, który wykonuje świadczenia przez okres nie dłuższy niż 30 dni, korzystający zobowiązany jest zapewnić ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków.

Jeżeli porozumienie zawarte między korzystającym a wolontariuszem dotyczy delegowania wolontariusza do wykonywania świadczeń na terytorium innego państwa, na obszarze którego trwa konflikt zbrojny, wystąpiła klęska żywiołowa lub katastrofa naturalna, korzystający jest obowiązany zapewnić wolontariuszowi ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz ubezpieczenie kosztów leczenia podczas pobytu za granicą, jeżeli kosztów tych nie pokrywa się z innego tytułu, w szczególności na podstawie przepisów o koordynacji, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Jeżeli delegowanie wolontariusza do wykonywania świadczeń na terytorium innego państwa ma miejsce w warunkach innych niż wskazane korzystający może zapewnić wolontariuszowi ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz ubezpieczenie kosztów leczenia podczas pobytu za granicą, jeżeli kosztów tych nie pokrywa się z innego tytułu, w szczególności na podstawie przepisów o koordynacji, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Korzystający może zapewnić wolontariuszowi ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, w zakresie wykonywanych świadczeń.
Korzystający ma obowiązek poinformować wolontariusza o przysługujących mu prawach i ciążących obowiązkach oraz zapewnić dostępność tych informacji.

Wartość świadczenia wolontariusza nie stanowi darowizny na rzecz korzystającego w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego oraz przepisów podatkowych.

Rada Ministrów, na podstawie informacji uzyskanych od organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, przedstawia co dwa lata Sejmowi i Senatowi Rzeczypospolitej Polskiej, sprawozdanie ze stosowania ustawy w terminie do dnia 30 września roku następującego po upływie okresu sprawozdawczego.
Oprócz przepisów "ustawy o wolontariacie" obowiązują w Polsce jeszcze inne akty prawne określające zasady współpracy z wolontariuszami. Akty te ustanowione zostały na długo przed wejściem w życie Ustawy o wolontariacie. Są rozporządzenia: Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 września 2002 w sprawie zasad, na których wolontariusze mogą podjąć pracę w placówkach opiekuńczo - wychowawczych udzielających pomocy dzieciom częściowo lub całkowicie pozbawionym rodziców (Dz. U. nr 80, poz. 900); oraz Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11 grudnia 2002 w sprawie szczególnych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym w publicznych poradniach specjalistycznych (Dz.U. z 2003r. Nr 5, poz. 46). Określone zostały w nich warunki angażowania wolontariuszy przez placówki opiekuńczo wychowawcze oraz poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Rozporządzenia w swojej treści brzmią niemal identycznie i określają, kto może być wolontariuszem w ww. placówkach oraz warunki współpracy z nimi.
I tak:
• wolontariuszem w ww. placówkach mogą być osoby pełnoletnie i niekaralne sądownie
• placówka zobowiązana jest do wykupienia wolontariuszowi ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej
• świadczenia wykonywane przez wolontariuszy muszą odbywać się pod nadzorem kierownika/opiekuna w danej placówce
Warto oczywiście pamiętać, że ww. rozporządzenia oraz przepisy Ustawy, należy stosować łącznie.
Stosunek prawny łączący korzystającego z wolontariuszem nie jest stosunkiem pracy, tylko stosunkiem cywilnoprawnym, a wykonywane przez wolontariusza świadczenia na rzecz korzystającego jest świadczeniem "odpowiadającym świadczeniu pracy", a nie świadczeniem pracy.
Wolontariusz może pracować w organizacjach pozarządowych i instytucjach publicznych. Wolontariusz przydatny jest przede wszystkim w pracach biurowych – przepisywaniu tekstów pisanych ręcznie na tekst komputerowy, wysyłaniu faksów, kserowaniu, segregowaniu dokumentów itp. Może też tłumaczyć teksty z języków obcych czy administrować stronę internetową organizacji. Jeśli posiada odpowiednią wiedzę to może udzielać porad specjalistycznych (prawnych, księgowych, Public Relations). Może też zająć się koordynacją projektów czy pisaniem wniosków. Może również czuwać przy telefonie zaufania lub mieć dyżury w recepcji. Wolontariusze mogą wesprzeć organizację uroczystości, festynów, konferencji. Mogą także uczestniczyć w tworzeniu ulotek, folderów, pomagać przy ich dystrybucji. Można także wziąć udział w kampaniach społecznych, zbieraniu podpisów pod petycjami, kwestowaniu. Właściwie to, co można robić w organizacji zależy od tego, co organizacja robi, na jakiej dziedzinie działa i od tego, w czym wolontariusz jest dobry, na czym się zna.


czy mógłby ktoś wrzucić jeszcze raz te zagadnienia do obrony?


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez madziak dnia Pią 22:27, 15 Cze 2012, w całości zmieniany 1 raz
Zobacz profil autora
222952



Dołączył: 02 Lis 2010
Posty: 128
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

a czy ktos ma notatki te co pisalismy formy dzialania administracji publicznej??? wrzućcie je prosze:)


Post został pochwalony 0 razy
Zobacz profil autora
dr Tomasz Jędrzejewski
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)  
Strona 3 z 3  

  
  
 Odpowiedz do tematu