ZALICZENIE

Pojawiły się oceny Smile

tak tak... i najważniejsze do PRZODU.....pozdro

Wysłany: Wto 13:07, 06 Mar 2012

witam mam pytanko czy wszyscy już mają wstawione oceny z terminu O do usosa? bo ja nadal nie mam a nie ma mnie na liście osób które nie zdały i nie wiem co jest grane?

Wysłany: Wto 19:57, 06 Mar 2012

napisz do Pana dr maila w tej sprawie.

Wysłany: Śro 17:17, 07 Mar 2012

a czy pierwszy termin jest cały czas w najbliższą sobotę o 17.30??????????

Wysłany: Śro 18:18, 07 Mar 2012

Wysłany: Śro 19:53, 07 Mar 2012

ciekawe czy dużo osób będzie pisało w tą sobotę egzamin. ja na pewno, bo to będzie mój I termin

Wysłany: Czw 12:43, 08 Mar 2012

możecie pomóc/

macie odpowiedzi na te pytania.? jak macie chociaż na niektóre to napiszcie. Wink

1.Powstanie i rozwój ubezpieczeń społecznych w europie?
2.Rozstrzyganie sporów z zakresu ubezpieczeń społecznych?
3.dokumentowanie okresów zatrudnienia i wysokosci wynagrodzenia w prawie ubezp. społ.?

Wysłany: Czw 14:59, 08 Mar 2012

Nie wiem czy to jest OK.
Znalazłam w jakiś starych notatkach z dawnych lat...
ale mam nadzieję, że się przyda.

DOKUMENTOWANIE OKRESÓW ZATRUDNIENIA ORAZ WYNAGRODZENIA

Do celów emerytalno-rentowych dokumentami potwierdzającymi okres zatrudnienia są:
-pisemne zaświadczenie zakładu pracy (pracodawcy), które powinno być wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy, a w przypadku braku następcy prawnego przez jednostkę przechowującą dokumentację zlikwidowanego lub przekształconego zakładu pracy, np. organ założycielski, firmę przechowalniczą lub archiwum.
-świadectwo pracy lub legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca odpowiednie wpisy (datę rozpoczęcia i zakończenia pracy, rodzaj wykonywanej pracy i jej wymiar, pieczątkę zakładu pracy oraz podpis i pieczątkę służbową pracodawcy lub upoważnionego pracownika),
-orzeczenie sądu.
Do potwierdzenia okresów zatrudnienia mogą służyć także dowody pośrednie, takie jak:
-legitymacja służbowa,
-umowy o pracę,
-wpisy w dowodach osobistych,
-pisma kierowane przez zakłady pracy do pracownika w czasie trwania zatrudnienia (np. o powołaniu, mianowaniu, angażowaniu, zwolnieniu, wyróżnianiu, udzieleniu urlopu), jeżeli na ich podstawie można ustalić okres zatrudnienia.
W przypadku braku możliwości udowodnienia okresu zatrudnienia pisemnymi dowodami, w niektórych przypadkach dopuszcza się przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków. Zeznania świadków mogą jednak dotyczyć tylko niżej wymienionych okresów zatrudnienia przypadających przed dniem 15 listopada 1991 r. Okresy zatrudnienia mogą być również dokumentowane na podstawie zachowanych akt osobowych, których okres przechowywania wynosi 50 lat od ustania stosunku pracy. Dane z akt osobowych pracownika może potwierdzić w formie zaświadczenia:
-pracodawca,
-prawny następca pracodawcy, jeżeli zakład pracy został przekształcony,
-organ założycielski albo organ nadrzędny pracodawcy, w razie braku prawnego następcy pracodawcy,
-związek rewizyjny, w którym była zrzeszona spółdzielnia, Krajowa Rada Spółdzielcza,
-archiwum państwowe lub firma zajmująca się przechowywaniem akt,
-archiwa rotacyjne Stowarzyszenia Archiwistów Polskich,
-archiwa przejściowe podległe wojewodom.
Dokumentowanie wysokości wynagrodzeń
Dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzeń w celu ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych jest zaświadczenie wystawione przez pracodawcę na druku określonym przez ZUS (druk ZUS Rp-7) lub legitymacja ubezpieczeniowa, zawierająca odpowiednie wpisy o okresach zatrudnienia i osiąganych w tych okresach wynagrodzeniach. Płatnik składek jest zobowiązany przechowywać listy płac, karty wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których następuje ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty, przez okres 50 lat od dnia zakończenia przez ubezpieczonego pracy u danego płatnika. Zaświadczenie stwierdzające wysokość osiąganych wynagrodzeń lub dochodu powinno być wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy na podstawie dokumentacji płacowej, albo jeżeli nie istnieje może być wydane na podstawie danych zawartych w aktach osobowych pracownika. Legitymacja ubezpieczeniowa powinna zawierać następujące wpisy o osiąganych wynagrodzeniach: datę rozpoczęcia i zakończenia pracy, rodzaj wykonywanej pracy, kwotę wynagrodzenia, rok, w którym to wynagrodzenie zostało osiągnięte, pieczątkę zakładu pracy, podpis oraz pieczątkę pracodawcy lub upoważnionego pracownika i podpis oraz pieczątkę służbową kierownika komórki finansowej lub upoważnionego pracownika.
Oddział ZUS właściwy ze wzglądu na siedzibę zakładu pracy, miejsce wykonywania pracy lub miejsce zamieszkania ubezpieczonego (jeżeli osoba zainteresowana sama za siebie opłacała składki na ubezpieczenie społeczne) - na podstawie dokumentacji własnej - może potwierdzić okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu oraz okres opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i wysokość podstawy wymiaru składek osobom, które np. prowadziły działalność na własny rachunek oraz innym osobom nie pozostającym w stosunku pracy (rzemieślnikom, właścicielom taksówek, adwokatom, twórcom, artystom, duchownym), osobom, które pozostawały w stosunku pracy (pracownikom zatrudnionym w gospodarstwach domowych i przy obsłudze prywatnych domów mieszkalnych, pracownikom nie uspołecznionych zakładów pracy) a tylko okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu osobom, które np. na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej prowadziły zakłady gastronomiczne oraz stacje benzynowe, urządzenia turystyczne i kolektury Państwowego Przedsiębiorstwa "Totalizator Sportowy" oraz przewodnikom turystycznym

1. Powstanie i rozwój ubezpieczeń społecznych w Europie
1.1 Genezą ubezpieczeń społecznych były cechowe, a później pracownicze instytucje oraz akcje wzajemnej pomocy i solidarności (w Polsce już w XVI w. istniały kasy brackie). Powstanie ubezpieczeń społecznych we współczesnym rozumieniu zostało wymuszone przez proces industrializacji.
Ubezpieczenia społeczne realizowane odgórnie przez państwo powstały w końcu XIX w. w Niemczech, a następnie rozwinęły się w większości państw europejskich. W okresie międzywojennym ubezpieczenia te były realizowane w większości krajów europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych. Stopniowo rozszerzano krąg ludzi objętych ubezpieczeniami oraz listę sytuacji życiowych, w których one obowiązywały, szczególną rolę w propagowaniu systemów ubezpieczeń odegrała Międzynarodowa Organizacja Pracy. W koncepcji państwa opiekuńczego rozbudowany system ubezpieczeń społecznych pełnił bardzo ważną rolę.
W Polsce pierwsze przepisy o obowiązkowym ubezpieczeniu chorobowym wydano tuż po odzyskaniu niepodległości (1919). Ustawy z lat 1924–27 i 1933 rozszerzyły na cały kraj spójny system ubezpieczeń.

1.2 Po raz pierwszy państwowy system ubezpieczenia na starość pojawił się w 1889 roku w Niemczech i związany był z reformami Bismarcka, a pozostałe kraje po pierwszej wojnie światowej. Te pierwsze systemy oparte były na zasadzie solidarności pokoleniowej, tzn. składki pracujących pokrywały bieżące wypłaty świadczeń dla emerytów. System ten nazywa się repartycyjnym. Jednak z biegiem czasu okazał się wielce niedoskonały, z uwagi na możliwość manipulacji i nie spełniania warunków rachunku technicznego. Wówczas zaczęto szukać innych rozwiązań problemu zabezpieczenia na starość. W takich warunkach pojawił się system emerytalny kapitałowy. System kapitałowy jest indywidualny, gdyż każda osoba indywidualnie na swoim koncie gromadzi środki przeznaczone na starość. Są tylko różne sposoby gromadzenia tych środków. Zaletami systemu kapitałowego jest duża odporność na manipulację i zmiany struktury demograficznej społeczeństw. Jednak jest on wrażliwy na bezrobocie i dekoniunkturę gospodarczą. Obecnie funkcjonuje mieszany system opiera się zwykle na trzech filarach.
Rozstrzyganie sporów z ubezpieczeń społecznych. Jako że ubezpieczenia społeczne wchodzą w skład gałęzi prawa pracy, więc są rozstrzygane przez sądy pracy. Sądy pracy pierwszej instancji są tworzone jako wydziały sądów rejonowych, pod nazwami: wydział pracy lub wydział pracy i ubezpieczeń społecznych. Sądy pracy drugiej instancji istnieją jako wydziały sądów okręgowych, (w niektórych sądach wyodrębniono wydziały rozstrzygające tylko sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych) pod nazwami: wydział pracy, wydział ubezpieczeń społecznych lub wydział pracy i ubezpieczeń społecznych. Organizacjami społecznymi, które mogą wszcząć postępowanie w sprawach o roszczenia pracowników ze stosunku pracy, w sprawach o roszczenia członków spółdzielni ze spółdzielczej umowy o pracę oraz w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego, są, zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 listopada 2000 r. (Dz.U. Nr 100, poz. 1080) w sprawie określenia wykazu organizacji społecznych uprawnionych do działania przed sądem w imieniu lub na rzecz obywateli: związki zawodowe, organizacje zrzeszające rolników, organizacje działające w zakresie obrony praw człowieka, organizacje mające na celu udzielanie pomocy rodzinie lub określonym jej członkom, organizacje zrzeszające emerytów, rencistów i inwalidów, organizacje zrzeszające kombatantów i osoby represjonowane, organizacje zrzeszające osoby niepełnosprawne oraz organizacje zajmujące się udzielaniem pomocy tym osobom, organizacje naukowo-techniczne i techniczne, organizacje młodzieżowe..

Wysłany: Czw 16:35, 08 Mar 2012

dzięki wielkie Wink

)

a może ktoś jeszcze zna i podzieli się odpowiedzią na pytanie: Rozstrzyganie sporów z zakresu ubezpieczeń społecznych?

Wysłany: Czw 17:52, 08 Mar 2012

Mam coś takiego, może się przyda trzymam kciuki!!!

Rozstrzyganie sporów z zakresu ubezpieczeń społecznych
Spory z zakresu prawa pracy rozstrzygają sądy pracy. Kodeks pracy stanowi jednak, że pracodawca i pracownik powinni dążyć do polubownego załatwienia sporu.
KOMISJA POJEDNAWCZA
Przed skierowaniem sprawy na drogę sądową, pracownik może zażądać wszczęcia postępowania przed komisją pojednawczą.
Komisje pojednawczą powołuje wspólnie pracodawca i zakładowa organizacja związkowa. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, komisję powołuje pracodawca, po uzyskaniu pozytywnej opinii pracowników.
Postępowanie przed komisją może być wszczęte tylko na wniosek pracownika. Może ono doprowadzić do zawarcia ugody. Lecz jeśli do ugody nie doszło, komisja na żądanie pracownika, zgłoszone w terminie 14 dni, przekazuje sprawę sądowi pracy. Wówczas wniosek pracownika o polubowne załatwienie sprawy przed komisją zastępuje pozew.
Pracownik również może sam wnieść pozew bezpośrednio do sądu pracy.
Również pracownik, który uważa, że ugoda “narusza jego słuszny interes”, może wystąpić w ciągu 30 dni od jej zawarcia do sądu pracy, z żądaniem uznania jej za bezskuteczną (w sprawach dotyczących rozwiązania, wygaśnięcia lub nawiązania stosunku pracy termin ten jest krótszy i wynosi 14 dni).
SĄDY PRACY
Sprawy ze stosunku pracy są rozstrzygane przez sądy pracy.
Sądy pracy pierwszej instancji są tworzone jako wydziały sądów rejonowych, pod nazwami: wydział pracy lub wydział pracy i ubezpieczeń społecznych.
Sądy pracy drugiej instancji istnieją jako wydziały sądów okręgowych, (w niektórych sądach wyodrębniono wydziały rozstrzygające tylko sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych) pod nazwami: wydział pracy, wydział ubezpieczeń społecznych lub wydział pracy i ubezpieczeń społecznych.
Nie podlegają właściwości sądów pracy spory dotyczące: ustanawiania nowych warunków pracy i płacy, stosowania norm pracy, pomieszczeń w hotelach pracowniczych.

16. Rozstrzyganie sporów z zakresu ubezpieczeń społecznych
O prawach i obowiązkach płatników składek i ubezpieczonych ZUS rozstrzyga w drodze decyzji administracyjnych. Tak jak w przypadku decyzji wydawanych przez inne organy państwowe, rozstrzygnięcia ZUS w tym przedmiocie poddane są sądowej kontroli, czyli strona niezadowolona z rozstrzygnięcia podjętego przez ten organ rentowy może zaskarżyć je do sądu.
Postępowanie administracyjne przed ZUS jest jednoinstancyjne i toczy się w trybie określonym przepisami k.p.a.. Należy przy tym pamiętać, że przepisy k.p.a. w zakresie spraw ubezpieczeniowych stosuje się z uwzględnieniem regulacji szczególnych wynikających z przepisów ubezpieczeniowych.
Z przepisów u.s.u.s. wynika, że ZUS wydaje decyzję w indywidualnych sprawach dotyczących w szczególności:
 zgłaszania do ubezpieczeń społecznych,
 przebiegu ubezpieczeń,
 ustalania wymiaru składek i poboru, a także umarzania należności z tytułu składek,
 ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych,
 wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych.
Pomimo, że postępowanie przed ZUS odbywa się w trybie administracyjnym i ZUS rozstrzyga o prawach i obowiązkach ubezpieczonych i płatników składek w formie decyzji administracyjnej, odwołania od decyzji wnosi się do sądów powszechnych. Odwołaniem można również skarżyć bezczynność ZUS, a więc można je wnieść do sądu wówczas, gdy ZUS nie wydał decyzji w terminie 2 miesięcy od dnia zgłoszenia wniosku o świadczenie lub inne roszczenie. Niektórych decyzji administracyjnych ZUS nie można zaskarżyć odwołaniem. Ten środek ochrony prawnej nie przysługuje mianowicie od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. W tych przypadkach strona może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, który kieruje się do Prezesa ZUS.

Nie każda sprawa w której stroną jest zakład ubezpieczeń jest sprawą z zakresu ubezpieczeń społecznych. Należy o tym wiedzieć przed wszczęciem postępowania.
Przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, dotyczących:
• ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego,
• emerytur i rent,
• innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych,
• odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową albo służbą w Policji lub Służbie Więziennej.
Przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się także sprawy wszczęte na skutek niewydania przez organ rentowy decyzji we właściwym terminie, a także sprawy, w których wniesiono odwołanie od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności oraz sprawy o roszczenia ze stosunków prawnych między członkami otwartych funduszy emerytalnych a tymi funduszami lub ich organami.
Sprawy ubezpieczeniowe to te, w których wniesiono odwołanie od decyzji wydanej przez ZUS lub inny organ rentowy. Warto bowiem wiedzieć, że w myśl przepisów k.p.c. nie tylko Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest organem rentowym.
Do sądu natomiast wnosi się odwołania od decyzji wydanych przez organ rentowy. Warto pamiętać również, że część odwołań rozpatruje Prezes Zakładu. Nie wszystkie od razu trafiają na wokandę.
Przez organy rentowe rozumie się:
• jednostki organizacyjne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określone w przepisach o
systemie ubezpieczeń społecznych, właściwe do wydawania decyzji w sprawach
świadczeń,
• kolejowe jednostki organizacyjne,
• wojskowe organy emerytalne oraz organy emerytalne resortów spraw wewnętrznych i sprawiedliwości, a także inne organy wojskowe i organy resortów spraw wewnętrznych i sprawiedliwości,
• Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Tylko w tych sprawach mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania cywilnego poświęcone postępowaniu w sprawach ubezpieczeń społecznych.

Wysłany: Pią 9:49, 09 Mar 2012

dzięki

Wysłany: Pią 16:49, 09 Mar 2012

ma ktoś jakieś aktualne notatki ....?

Wysłany: Pon 12:22, 12 Mar 2012

Ma juz ktos wynik z egzaminu?

Wysłany: Pon 12:46, 12 Mar 2012